اثر نیتروژن معدنی بر تغییرات فلورسانس رنگدانه های فتوسنتزی یونجه تحت شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثر نیتروژن معدنی بر تغییرات فلورسانس رنگدانه های فتوسنتزی یونجه همدانی تحت شرایط خشکی، این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل، تنش خشکی در سه سطح 35، 60 و 85 درصد ظرفیت زراعی و کود نیتروژن در چهار سطح بدون کود، 30، 60 و 90 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود. نتایج نشان داد، اثر بر همکنش نیتروژن در خشکی در سطح یک درصد بر غلظت کلروفیل a، کلروفیل کل و در سطح پنج درصد بر غلظت کلروفیل b، نسبت کلروفیل a به b و کارتنوئید ها معنی دار بود. با افزایش سطوح خشکی از میزان غلظت کلروفیل a، b، کل و کارتنوئید ها کاسته شد ولی نسبت کلروفیل a به b افزایش یافت. مصرف نیتروژن نیز موجب بهبود رنگدانه های فتوسنتزی گردید به طوری که غلظت کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل با مصرف نیتروژن افزایش و نسبت کلروفیل ها و میزان کارتنوئیدها کاهش پیدا کردند. کود نیتروژن بر فلورسانس بیشینه (fm)، عملکرد کوانتومی (fv/fm) در قبل از تنش و بر فلورسانس کمینه (fo) و (fv/fm) در سه روز بعد از تنش و بر (fv/fm) در یک هفته بعد از تنش تأثیر معنی داری داشت، تنش خشکی تنها بر (fo) و (fm) در سه روز بعد از تنش و بر (fo) و (fv/fm) در یک هفته بعد از تنش تأثیر معنی داری داشت. کم ترین و بیش ترین میزان پروتئین به ترتیب در شرایط بدون مصرف نیتروژن (79/4 میلی گرم بر گرم وزن تر) و مصرف 90 کیلوگرم نیتروژن در هکتار (06/10 میلی گرم بر گرم وزن تر) حاصل شد. اثر متقابل نیتروژن در خشکی، روی ارتفاع ساقه و وزن خشک بوته نیز معنی دار بود. در شرایط تنش، ارتفاع ساقه و وزن خشک بوته کاهش پیدا نمود.